Όταν την έμφαση την δίνεις μόνο στην σιγουριά, και όχι στην ανανέωση, μοιραία θα κατάληξης στην βαρεμάρα. Ένα ερέθισμα επαναλαμβανόμενο δεν είναι ερέθισμα. Έτσι γίνετε και στον Γάμο. Γίνετε ο ένας για τον άλλον ένα εξαιρετικά προβλεπόμενο και επαναλαμβανόμενο ερέθισμα. Και από την στιγμή , όπως αναφέραμε και στην αρχή, ένα ερέθισμα είναι επαναλαμβανόμενο, παύει να είναι ερέθισμα. Αντιλαμβάνεσαι την ύπαρξη του μόνο όταν το ξεφορτωθείς. Όπως ακριβώς και η γυναίκα το σουτιέν το βράδυ. Όταν το βγάζει λέει ΄΄ ουφ τη βάρος ήταν αυτό που είχα πάνω μου θεέ μου΄΄ ……..!!! όλη την ημέρα δεν το καταλαβαίνει !!
Έτσι λοιπόν, επειδή αισθανόμαστε όμως για ακόμα μια φορά την ψευδαίσθηση ότι είμαστε…… ασφαλείς μέσα στην οικογένεια, εξακολουθούμε να παραμένουμε σε έναν κακό γάμο. Τι συμβαίνει μετά??? Μετά εμφανίζετε ένας καλός άνθρωπος, εκτός οικογένειας, που προσφέρει μια……εξωτερική βοήθεια, για να στηρίξουμε τον γάμο. Ένας καλός άνθρωπος. Μια εξωσυζυγικοί σχέση δηλαδή.
Οι ποιο πολλοί γάμοι σήμερα που έχουν τελματωθεί, στηρίζονται σε αυτόν τον ……… καλό άνθρωπο , ο οποίος μια φορά την εβδομάδα επιτελή το έργο του , άντε και κανένα τηλεφωνάκι μια στο τόσο, και ένα παραμύθιασμα ότι και εμένα…..κάποιος με αγαπάει, και η ζωή πάει παρακάτω , και όλα μια χαρά.
Ο γάμος είναι γεμάτος πρέπει από μόνος του. Εάν τώρα στην συνείδηση του συντρόφου σου , από θέλω, [ είσαι ένα θέλω, για αυτό σε παντρεύτηκε ] , καταφέρεις με τους κανόνες αυτούς του γάμου να μετατραπείς σε ‘ένα πρέπει, ε, τότε από την στιγμή που έγινες ένα ΄΄ πρέπει΄΄ παύει ο σύντροφος σου να σε θέλει. Τότε δυστυχώς την έκατσε την βάρκα. Ακόμα, χρειάζεται να υπάρχει μια αυθεντική ισοτιμία ανάμεσα στο ζευγάρι. Δεν μπορεί για παράδειγμα, από την στιγμή που η γυναίκα είναι και εργαζόμενη, να είναι και όλες οι ευθύνες του σπιτιού και των παιδιών δικές της. Και εργαζόμενη και να μεγαλώνει τα παιδιά και να είναι και όμορφη. Να πάει και στο γυμναστήριο να γίνει ΖΙΖΕΛ. Μην έχουμε παράλογες προσδοκίες. Έτσι ??? έτσι μπράβο.
Συμπερασμα???? Ξέρω και εγώ. Τι να πω. Αυτό που εγώ έχω να πω προσωπικά, είναι να παντρεύεστε μονό εάν πραγματικά το θέλετε και με τον άνθρωπο που ΝΙΩΘΕΤΕ πραγματικά ότι τον θέλετε. Μην ξεπουλιέστε. Σε καμια περίπτωση. Αν πνίξετε το συναίσθημα σας και ξεπουληθείτε σε κάποιον η κάποια που δεν τον – την θέλετε πραγματικά, το συναίσθημα σας θα σας εκδικηθεί σε ανύποπτο χρόνο συν ζωή σας. Και το τίμημα έχει δείξει στο παρελθόν ότι είναι βαρύ.
Άντε τώρα πάω να την πέσω για έναν μεσημεριανό υπνάκο, κουράστηκα να γράφω.
George Koyrvas.
George Koyrvas Blog ' 
Καλά το πήγες (το περιεχόμενο). Αν πνίξει κάποιος το συναίσθημα και ξεπουληθεί, το τίμημα στο μέλλον είναι όντως βαρύ – μπορεί να τον στείλει και στο τρελλοκομείο. Προϋπόθεση: να έχει συναίσθημα.
Πώς/Πότε ΔΕΝ τελματώνει ο γάμος; Όταν ΚΑΙ οι ΔΥΟ μεγαλώνουν και κύκλους παράλληλους, ωριμάζουν καθένας στους τομείς του (άρα είναι ΟΚ στο ατομικό επίπεδο), φροντίζουν να παρακολουθούν και τους ρυθμούς ωρίμανσης του συντρόφου τους, για να μην χαθεί η σύνδεση, και φροντίζουν να μην «λεκιάζεται» η σχέση σ’ αυτή την πορεία ωρίμανσης/αυτοβελτίωσης των 2 μελών – να μην μένουν σκοτεινά σημεία, να μην πληγώνεται η σχέση στο όνομα της ατομικής ανεξαρτησίας που ίσως επιφέρει προσωπικό κέρδος, κλπ. Προϋποθέσεις: (1) να θέλουν να ωριμάσουν και να το παλεύουν. (2) να έχουν την (εγκεφαλική/συναισθηματική) δυνατότητα να ωριμάσουν, με IQ δεν γίνεται. (3) να θέλουν να κρατήσουν (α) τη σχέση και (β) να την κρατήσουν λειτουργική.
Κι επειδή όλα αυτά ακούγονται πολύ εγκεφαλικά, υπάρχει ένα πολύ πιο απλό τεστ για να δοκιμάζεται με κατά τη διάρκεια της σχέσης: όταν αγκαλιάζονται οι 2, όρθιοι, εφάπτονται τα σώματα τόσο τέλεια, σαν το κλειδί στην κλειδαριά; Αν ναι, είναι σε καλό δρόμο. Αν όχι, υπάρχει τουλάχιστον επικοινωνιακό πρόβλημα.